Op zaterdag 19 december is Bram van der Vlugt overleden. Bram was een groot ambassadeur van het Groene Hart. Samen met hem en zijn stichting Gras en Wolken hebben we ons ingezet voor het Groene Hart. We zijn Bram veel verschuldigd. Bernt Feis, oud-directeur van de Stichting, haalt persoonlijke herinneringen aan Bram op. “Wat zullen we je creatieve energie, je milde ironie en je warme stem missen!”, aldus Bernt.
Herinneringen aan Bram van der Vlugt
Bij het publiek is Bram van der Vlugt bekend als acteur, bij een nog groter publiek als Sinterklaas. Minder bekend is dat Bram ook een icoon van het Groene Hart was. Als voorman van Gras en Wolken zette hij zich in voor de kleine boeren in het Groene Hart die klem zitten tussen de druk van de banken en de wensen van milieugroepen. Regelmatig sprak hij op meetings en wekelijks maakte hij zijn rondje op de Woerdense streekmarkt.
Tot die dramatische dag in 2007. Bram belde mij toen met het verzoek of ik meteen naar zijn boerderij in de Meije wilde komen. Daar zat ook het bestuur van Gras en Wolken. Bram vertelde dat bij hem een ernstige ziekte was geconstateerd en daarom per direct wilde stoppen met Gras en Wolken. De vraag was of de Stichting Groene Hart wilde fuseren met zijn organisatie; hij zou dan adviseur van de Stichting worden. En Bram liet er geen gras over groeien, een paar dagen later stond hij voor mijn huis met een aanhangwagentje boordevol archiefstukken. En met een vernieuwd logo – waarin gras, water en wolken prachtig waren verbeeld – werd de fusie bezegeld.
Bram herstelde en stortte zich vervolgens nog intensiever op zijn acteerwerk. Intensiever maar ook persoonlijker. Zo maakte hij de aangrijpende productie over zijn jeugdjaren in de oorlog, toen zijn Joodse moeder naar Auschwitz werd weggevoerd en hij – samen met zijn jongere broertje – het bombardement op de Haagse wijk Bezuidenhout overleefde. Bram was een ongelooflijk veelzijdig acteur. Hij speelde het ontroerende Vogel – over een verwarde man die wacht op een trein die nooit kwam – maar ook een thriller waarin hij als een glimlachende Doctor Death oudere dames naar de andere wereld hielp. Afgelopen zomer zag ik Bram schitteren in De Les van Ionesco, een openluchtvoorstelling in een tent op een boerenerf; je zag hem genieten van de locatie. Na afloop sprak ik Bram even en hij vertelde dat hij al tot 2022 met plannen en producties was volgeboekt.
In de zomer maakte hij ook nog een Sinterklaasfilm en in november toerde hij per schimmel door nachtelijk Woerden, een prachtig initiatief van de Woerdense middenstand. Het zou zijn afscheidstournee worden. In deze Woerdense film zegt de Sint peinzend: En nu is het stil….en in de stilte ligt het antwoord.
Bram, wat zullen we je creatieve energie, je milde ironie en je warme stem missen!
Bernt Feis