Esther van den Bor
Klimaatontkenning
De provinciale verkiezingen (en de verkiezing Waterschappen) hebben ons land opgeschud. Zo veel kiezers die uiteindelijk hun stem hebben gegeven aan partijen die het klimaat-thema ontkennen of ‘er niet aan willen’. Partijen die stellen dat het met de opwarming van de aarde en de menselijke invloed daarop wel mee valt. Of die stellen dat wij, de Nederlandse kleine burger, het probleem wereldwijd niet kunnen oplossen. Of dat ‘iedereen anders behalve wij’ voor de kosten moeten opdraaien. Wij hebben immers recht op onze welvaart, we zijn al zo zielig gestraft door de crisis en de arme burger heeft geen geld om dure maatregelen te nemen.
Mijn twee reacties daarop
Het stemt mij verdrietig dat de klimaatbeweging in de afgelopen 20 jaar niet in staat is gebleken om de boodschap van de feitelijkheid en onafwendbaarheid van zowel de klimaat-, als de grondstof-, als de sociale crises niet over heeft kunnen brengen. Niet in staat is geweest om de urgente noodzaak om te stoppen met de huidige exponentiële groei naar méér voor iedereen in hoofden en harten van mensen te planten. Dat ze ook niet de gelegenheid heeft gekregen om een gedegen plan van aanpak (wat eerst en voor wie en voor hoeveel geld met welke opbrengsten en voordelen en wat daarna) heeft kunnen toelichten. Dat moet echt beter gecommuniceerd worden!
Boos ben ik over de laksheid waarmee de meeste overheden en bedrijven de feiten en voorstellen tot verandering steeds weer voor zich uit geschoven hebben. Een goede overheid signaleert vroegtijdig de gevaren voor haar onderdanen en onderneemt actie om de risico’s te verkleinen. Ook bedrijven hebben onvoldoende inzicht ontwikkeld over hun eigen lange termijn zakelijke strategie. Kortzichtig, bang.
Wie denkt er mee weg te komen dat we alleen geld moeten uitgeven aan het isoleren van woningen, of het ombouwen naar gasloze woningen heeft niet begrepen waar de klimaatcrisis over gaat: over gezondheid, bodemverandering, schuivende klimaatzones, zeespiegelstijging, daling biodiversiteit, sociale verstoringen, extreme weersituaties, de essentie van onze bestaanszekerheid.
De optie om af te wachten is desastreus. Natuurlijk gaat het iedereen geld kosten, maar te langzaam in beweging komen kost vele malen meer geld en slachtoffers.
Laten we ophouden met veronderstellen dat het wel over gaat en of er niets aan de hand is. We zijn in crisis, en dan gelden andere regels. Natuurlijk moeten de pijn en het ongemak voor minder draagkrachtigen worden verzacht. Potten geld moeten daarvoor worden gereserveerd. Duidelijke richting geven en nieuwe technieken benutten is nodig. Maar met de technieken van 10 jaar geleden konden alle energiebesparingen en het opwekken van duurzame energie al zonder meer worden uitgevoerd. Het kan, nu het willen en doen.
Enkele interessante artikelen:
https://www.vn.nl/zeespiegelstijging-plan-b/
https://www.bodemplus.nl/onderwerpen/bodem-ondergrond/kennisagenda/klimaatverandering/