Op 11 maart werd in de Balie van Bodegraven een debat gevoerd over het Groene Hart.
Arjan Griffioen (directeur aannemer Goudriaan-Jongerius) opende met de stelling: “Bouwen bij elk dorp of elke stad in het Groene Hart is echt nodig om woningzoekenden te helpen.” Kees van Velzen (voorzitter Stichting Groene Hart) stelde daar tegenover: “Laten we kritisch bezien wat, waar en hoe we bouwen. Onbeheerst bouwen van woningen, bedrijventerreinen, windmolens en zonneparken luidt het einde van het Groene Hart in.”
Daarna ontstond er met de twintig deelnemers een boeiende discussie. In het debat kwam aan de orde dat het jammer is dat er geen harde ‘rode contouren’ meer zijn. Rode contouren gaven aan waar de harde grens lag waarbuiten gemeenten niet meer mogen bouwen. Maar die rode contouren worden niet meer zo gebruikt.
Dan lijkt het dat er overal onbeheerst gebouwd kan worden. En als je dan wilt bouwen, zou bouwen buiten, waar we voorheen de contour legden, in enkele centrumgemeenten veel beter zijn dan in ieder dorp of elke stad een wijkje erbij, zo kwam in het debat naar voren. Ook zou er nog meer nadruk moeten liggen op saneren binnen de bebouwde kom. Inbreien van nieuwe woningen in de bebouwde kom kan nog steeds. Bovendien ligt er te veel nadruk op het realiseren van nog meer (grote) eengezinswoningen.
Tot slot kwam de vraag aan de orde: “Voor wie bouwen we dan eigenlijk?” Het blijkt namelijk dat de nieuwe woningen vaak naar mensen van buiten het Groene Hart gaan. Het probleem van de eigen inwoners wordt daardoor niet opgelost. Ook bedrijven van buiten het Groene Hart worden aangetrokken vanwege de goedkope grond en vanwege de logistieke mogelijkheden.
De conclusie van het debat was dat er meer beheersing van nieuwbouw nodig is. Er zou een stringenter bouwbeleid moet gelden. Het Groene Hart moet niet het probleem van de randstad oplossen.