Midden in onze stadstaat Nederland, ligt een grote groene oase, het Groene Hart. Elke keer als je aan een buitenlander iets over ons land vertelt, valt me weer op met hoeveel mensen we zijn op een betrekkelijk klein oppervlakte. Vandaar dat ik Nederland vaak een stadstaat noem. En afgezet tegen de enorme miljoenensteden in Amerika, Afrika en het Verre Oosten misstaat in hun optiek, zo merk ik dan, de vergelijking van NL als stadstaat niet. Met een inwoneraantal van zeventien miljoen zijn wij als land zo groot als één van hun steden!
Als je daarover nadenkt dan geeft dat het Groene Hart misschien nog meer betekenis. Want midden in die verstedelijkte (rand)stad ligt een enorme groene long. Een gebied dat we in eeuwen hebben gemaakt tot wat het nu is. Veel mensen raken in bekoring van de kleinschaligheid, van akkers, van het unieke veenweidegebied, van weidsheid en rust. Wie zoekt, vindt niet alleen cultuurlandschap en natuur, maar ook geschiedenis. Vanaf de Romeinen tot aan de waterstaatkundige werken van de Middeleeuwen en van daarna. De geschiedenis, die ook heel zichtbaar is in bouwkunde, dorpen en de historische steden. Dat maakt het Groene Hart zo rijk.
Omdat de randstad in rap tempo verder groeit en verdicht, wordt het contrast tussen het Groene Hart en de randstad alsmaar groter. En dat moet vooral zo blijven, want de drang om randen af te halen van het Groene Hart om die ook te verstedelijken is groot. De nieuwe bestuursperiode 2023-2026 van de provincies staat zwaar in het teken van het maken van keuzes die de toekomst van het Groene Hart bepalen. Daarom is het niet om het even welke bestuursprogramma’s de drie provincies van het Groene Hart op tafel zullen leggen, en wat die met elkaar voor het ons gebied gaan betekenen.
Nederland staat vanwege allerlei ontwikkelingen voor de keuze om van ons land een groot stedelijk gebied te maken of te blijven investeren in de verstedelijking van de randstad met handhaving van de kwaliteit van het Groene Hart als niet verstedelijkt gebied. In die gedachte van mal (= randstad) -contramal (= Groene Hart) houden we een contrastlandschap dat zo uniek is voor ons land en alleszins de moeite waard om te behouden. Nodig is dat de drie provincies en inliggende gemeenten en waterschappen samen ook echt werk maken van een krachtig beleid voor het Groene Hart, met daarin als kern: meer natuur in de vorm van bosschages, groenlinten en heggen, verbonden met een duurzame en toekomstgerichte vorm van landbouw, meer ruimte voor water(berging) met natuuroevers en versterking van verbinding van watergangen.
We gaan de komende maanden zien wat daarvan terecht komt. De Stichting Groene Hart zal op een passende manier haar bijdrage leveren om het Groene Hart die long te laten blijven.
Reacties en input zijn welkom via info@groenehart.info
Mr C.J. (Kees) van Velzen,
Voorzitter stichting Groene Hart