Esther van den Bor
Wij hebben het goed voor elkaar ?
Een maakbare samenleving. Sinds de jaren tachtig wordt deze term voornamelijk met een ironische ondertoon gebruikt. “Naïef vertrouwen in een overheid die de maatschappelijke problemen kan oplossen.” Maar als ik om me heen kijk, denken we er in ons land over het algemeen zo over. We rékenen op maakbaarheid en controle, zie Canon Sociaal Werk Nederland. Wij dachten dat we met ons medisch systeem greep hadden op onze algemene gezondheid. Corona bewijst dat dat niet het geval is. Met onze vervoersystemen en warme woningen dachten we onze leefomgeving naar eigen hand te kunnen zetten. De klimaatverandering laat ons zien dat natuurkrachten veel sterker zijn dan wij kunnen hanteren. We zijn verbaasd dat we niet weten wat te moeten doen, wat te verwachten. Er zijn ook veel mensen bang.
Risico’s horen er bij
Artsen stellen dat we beter moeten leren omgaan met risico’s rond Corona. Weerkundigen en het rapport van het IPPC stellen dat de kansen op extreme weersituaties toenemen. Maar dat we afdoende maatregelen kunnen nemen! Individueel én samen. Dus moeten we leren accepteren én leren ons te verweren tegen risico’s. De overheid zal er op moeten toezien dat informatie goed en eerlijk wordt verspreid. Zal als onafhankelijke instantie moeten zorgen voor een vangnet. Maar let wel: de overheid zijn wij allen samen. Ieder van ons kan bijdragen aan het zichtbaar maken van risico’s. Kan zelf een afweging maken waar de eigen inbreng effectief en wenselijk is. Juist de variatie in benadering, afweging, oplossing versterkt ons als geheel en kan de solidariteit versterken en het effect van al die inspanningen vergroten.