Een drieslag is een opsomming van drie zaken die de kernboodschap versterken. Een drieslag is goed te onthouden en komt krachtig over. Julius Caesar gebruikte ‘m al. Nog wel in een drieslag die naar een climax toewerkt: ‘Ik kwam, ik zag, ik overwon.’ Maar wat moet het Groene Hart nou met ‘Hoop, lef en trots’? Het hoofdlijnenakkoord van PVV, NSC, BBB en VVD met een titel in drieslag.
Voor het natuurbeleid is er weinig ‘hoop’ uit te putten. Het akkoord ademt uit dat het natuurbeleid wel een tandje minder kan. En wat gaat het schrappen van het Transitiefonds betekenen voor de provinciale plannen voor het landelijk gebied? Een fonds van €15 miljard dat ook bedoeld was om het Groene Hart in te richten voor de toekomst.
‘Hoop’ biedt wel de € 500 miljoen die jaarlijks voor het agrarisch natuur- en landschapsbeheer wordt vrijgemaakt. Een verviervoudiging van het huidige budget en ook nog eens structureel! Boerennatuur, waar de collectieven uit het Groene Hart in samenwerken, reageerde met: “Hierdoor wordt het voor boeren mogelijk om én voedsel te produceren én goed te zorgen voor belangrijke natuur- en landschapswaarden die onze Nederlandse identiteit bepalen.”
‘Lef’ is nodig in Brussel, volgens het akkoord. Nieuwe ministers moeten met de vuist op tafel gaan slaan in Brussel. Om het Europese natuur- (en mest-) beleid aan te passen. Een oud-minister maakte daar op TV al korte metten mee: “Met de vuist op tafel slaan? Met de pet in de hand, zullen ze bedoelen!” Volgens mij zei hij het ook nog eens drie keer.
Dat brengt mij bij de verkiezingen voor het Europese Parlement. Als het goed is hebt u allemaal gestemd (ik schrijf dit vóór 6 juni). De besluiten in Brussel hebben immers vaak een grotere invloed op het Groene Hart dan de besluiten in Den Haag. Zo is het agrarisch natuurbeheer een Nederlandse invulling van Europese regels. Hetzelfde geldt voor de Natura 2000 gebieden of de Kaderrichtlijn Water. En als u rondfietst in het Groene Hart, let eens op de borden waarop staat ‘Dit project is mede mogelijk gemaakt door de EU’. Kunnen we best ‘trots’ op zijn!
We gaan het zien, of ‘hoop, lef en trots’ ook een drieslag is die naar een climax toewerkt. Van hoop, naar lef en uitmondend in trots. Voorlopig denk ik dat ‘bloed, zweet en tranen’ nodig blijven voor het behoud van het Groene Hart. En een beetje ‘geloof, hoop en liefde’ voor de EU.
Tijs Cuijpers,
Bestuurslid SGH
Zoals altijd bij de column: reacties zijn welkom via info@groenehart.info.