Doet het landschap er eigenlijk wel toe?
Toch nog maar weer een keer hameren op dit aambeeld. Aanleiding daarvoor is een autorit dwars door noord België, vanuit Maastricht naar Antwerpen over Hasselt. Eén ware beleving van diepe treurigheid. Bijna de gehele route is compleet verruïneerd door bedrijfsbebouwing en dan ook nog op z’n lelijkst.
Is dat ons voorland in het Groene Hart op en rond de A12 en de N11?
We zijn aardig op weg, kijk naar de A12 passage Zoetermeer, Bleiswijk, Waddinxveen en Gouda. Bedrijven schieten de grond uit op eerder aangelegde zandvlaktes. Planologie van het neerplempen van bedrijven, blokkendozen, van allerlei soorten en maten en, niet zelden, ook met buitenopslag van materialen, die alles ontsieren en het oorspronkelijke landschap totaal hebben weggevaagd.
Voeg daar in de komende jaren nog tientallen windmolens aan toe, om de degeneratie van het oorspronkelijke landschap compleet te maken.
Dat kan toch alleen veroorzaakt worden door stedenbouw die focus heeft op steen en bouwopgave, zonder aandacht voor het landschap. Zonder aandacht voor de natuur. Zonder aandacht voor cultuurhistorie.
Waarom kiezen planologen hiervoor?
Waarom kiezen gemeentebesturen en -raden hiervoor?
Ik vrees dat het gewoon gaat zoals het gaat. Bouwen moet, de bulldozer doet z’n werk. En achteraf regelen we nog een plas water, wat struikjes en tien bomen. En dat is dan een mooie compensatie. Treurig!
Kan het anders?
Jazeker kan het anders. Als landschap en natuur uitgangspunt vormen van ons denken én handelen ontstaat er een ander bouwkundig perspectief. Bouwen begint, in die duurzame aanpak, met het landschap en de natuur en zal, als er gebouwd moet worden, zo gaan dat er harmonie ontstaat tussen het gebouwde en het oorspronkelijke gebied. Integraal denken, integrale en duurzame planologie, met een balans tussen economische, maatschappelijke, natuur- en agrarische waarden.
Laat daarom gemeenteraden eerst een ruimtelijk en landschappelijke discussie voeren, voordat er een stedenbouwkundige opzet komt. Betrek daarbij alle partijen, dus niet alleen degene die wil bouwen, maar ook de landbouw- en natuurorganisaties.
Daarbij vinden wij dat de landschapsplanoloog het primaat moet krijgen in het Groene Hart, om zo landschap en natuur de plek te geven die wij willen dat ze toekomt.
We willen immers een sterk, gezond en duurzaam Groene Hart!
Nou, dan moet de bestaande planologie op z’n kop.
Reacties en input zijn welkom via info@groenehart.info
Kees van Velzen,
Voorzitter Stichting Groene Hart