Bij de invulling van de Regionale Energiestrategieën (RES-sen) ligt in de eerste fase de nadruk op wind- en zonne-energie. Dat is een te smalle focus, maar dat is voor nu een gegeven. Vooral de locatiekeuzen van de grote windmolens die bij windenergie horen (masthoogte van 150 meter en meer) roepen heftige emoties op.
In een aardig artikel in AD Groene Hart geeft men een soort overzicht van die emoties en de aard van de discussies. Het artikel is te lezen op Gaat de provincie door de knieën en komen er toch windmolens in het Groene Hart? Voorstanders voeren druk op | Alphen | AD.nl
De discussies zijn een uitdrukking van de mate en de aard van verbondenheid met het open landschap van het Groene Hart. Voor de één biedt die openheid juist de ruimte voor windmolens; voor de ander is het een grove schending van de openheid en de cultuurhistorische betekenis van het landschap. Zo’n discussie past bij dergelijke grote ingrepen, maar leidt tot niets als voor- en tegenstanders alleen maar naar elkaar roepen en geen van beiden wil luisteren.
Het is in mijn ogen ook de verkeerde discussie. De werkelijke discussie moet gaan over de waarden die we aan het landschap van het Groene Hart toekennen en over de ontwikkelruimte die we aan de onderdelen ervan willen geven. Dat gesprek is niet of nog volstrekt onvoldoende gevoerd van de RES-sen.
Binnenkort beschikken we over een landschapsbiografie en een geactualiseerde cultuurhistorische waardenkaart van het Groene Hart. Als we die gebruiken, samen met het uitstekende advies van de drie Provinciale Adviseurs Ruimtelijke Kwaliteit (PARK’s) over de energietransitie, dan verdampen de meningsverschillen natuurlijk niet. Maar het gesprek wordt onderbouwd en daarmee veel zindelijker. En de uitkomsten zullen op veel meer draagvlak kunnen rekenen.
Ik koppel dat ook nog maar een keer aan ons pleidooi om op eenzelfde manier naar het gehele Groene Hart te kijken, op weg naar één RES in plaats van de zeven waarover het Groene Hart nu is verdeeld. Op overeenkomstige manier kijken naar het Groene Hart levert uiteraard niet overal dezelfde uitslag op, maar wel dezelfde kwaliteit van besluitvorming. Eén die recht doet aan de ruimtelijke kwaliteiten van het Groen Hart.
Chris Kalden, voorzitter