Esther van den Bor
De wereld staat stil
Menselijk handelen en de uitstoot van CO2 zijn direct verbonden. In China is al te zien wat het stilleggen van het openbare leven in grote steden voor gevolgen heeft, zie NU.nl. NASA en ESA signaleren op basis van satellietfoto’s dat de lucht begon te klaren rond de stad Wuhan en nu is dat ook rond andere grote steden het geval. Omdat de inwoners thuis moeten blijven zijn veel fabrieken stil gelegd en is het verkeer sterk terug gedrongen. De CO2 uitstoot ligt ruim een kwart lager dan gebruikelijk is in januari en de deken van smog die over de grote steden hangt is vrijwel verdwenen. Dat blijft natuurlijk niet zo helaas.
In ons land wordt het ook stil op straat. Ook hier gaan grote bedrijven dicht, is de snelweg relatief leeg en vliegen is vrijwel niet meer aan de orde. Levering van onze ‘dagelijkse spullen’ staat onder druk. Maar ook veel overleggen en besluitvorming over te nemen maatregelen om de klimaatverandering in te dammen liggen stil….
Wat houden we vast?
Dat we misschien veel van die spullen niet nodig hebben. Dat de menselijke solidariteit belangrijk blijkt te zijn. Dat creativiteit onverwachte oplossingen en kansen biedt. Dat we weer omkijken naar onze buren.
Dat zijn juist een aantal ingrediënten die we nodig hebben om de klimaatverandering te stoppen. Wanneer je leest wat er moet gebeuren om de doelstelling van Parijs te behalen (beperkt het opwarmen van de aarde tot 1,5 graad Celsius) komt steeds naar voren dat we het samen moeten doen. Met elkaar aan de slag, met je buren en de wijk. Dus houd die contacten in ere! Bouw ze uit en bedenk welke maatregelen je gezamenlijk kan nemen. Bijvoorbeeld auto’s delen, isolatie van je huis regelen, een voedseltuin in de wijk aanleggen, samen een gezellige middag organiseren. Volgens de Deense schrijver Meik Wiking zijn dit bij uitstek elementen voor een gelukkiger leven. En dat willen we allemaal.